Inktbusiness: heeft de commercie het tatoeëren gedood?
.” Heb je stencils?” , “Nou, ik zag het bij een vriend.” En, “Je kunt het uitwissen als je je verveelt, toch? Met een laser?” Het hele punt van een tatoeage is dat het permanent en persoonlijk moet zijn. Als je naar een tattoo studio komt, moet je een idee in je hoofd hebben, het moet uniek voor je zijn en iets voor je betekenen.
Natuurlijk kan de persoon die je tekening maakt je helpen met de details, je vertellen wat er goed uitziet en wat niet, wat er goed uitziet en wat niet, maar een klant die weinig idee heeft wat hij eigenlijk wil en gewoon wil pronken voor zijn vrienden zullen de meeste naaldartiesten niet leuk vinden. En nu tatoeages helemaal in zijn, neemt dit soort mensen helaas toe in salons. Ja, als je je tatoeage zat bent, kun je hem natuurlijk laten verwijderen met een laser, maar dat is een moeilijke, dure en pijnlijke procedure die vaak kleine littekens op de huid achterlaat.
De commercialisering van tatoeages heeft veel goeds gebracht. Niet langer wordt er getatoeëerd in louche achterafstraatjes, maar in gewone studio\’s waar het veiliger is voor de klant en comfortabeler voor de naalddrukker. Tegelijkertijd is er een diepgeworteld gevoel dat zolang je geld hebt, je de baas bent en iedereen elke tatoeage kan laten zetten die hij wil. Het is dus goed om jezelf er af en toe aan te herinneren dat een tatoeëerder geen bakker is die je \’s ochtends bagels verkoopt. Maar de geest van tatoeëren blijft dat de makers kunstenaars zijn, vrije zielen die niet graag gebonden zijn aan regels. In hun salons maken zij de regels en tegenover deze vrijheid staat geen geld. Het is daarom belangrijk dat je respect hebt voor de persoon aan wie je die naald overgeeft en dat je verlangen om iets onsterfelijks in je huid te kerven dieper geworteld is dan \’gezien bij HR\’s Milena\’.